De satijnziekte
 
De volgende informatie komt van rusthuis Knoevel in Nederland.
 
Dit rusthuis doet onderzoek naar de Satijnziekte.
 
Voor meer informatie, zie www.knoevel.net
 
  Osteodystrofie bij Satijncavia's
 
Satijncavia's danken hun benaming aan hun glanzende velletje.
 
De haren zijn hol en weerkaatsen het licht,
 
waardoor er een zeer mooie glans ontstaat.
 
Hierdoor zijn deze cavia's erg gewild.
 
Helaas blijken deze dieren echter aan een erfelijke ziekte te lijden, nl osteodystrofie.
 
Osteodystrofie is een stofwisselingsziekte van de botten.
 
Kalk in de botten wordt opgelost en in plaats daarvan vormt zich bindweefsel en
 
het skelet wordt week en instabiel.
 
 
In 1999 heeft er in Berlijn een onderzoek plaatsgevonden naar osteodystrofie
 
bij satijncavia's.
 
Er zijn zo'n 200 volwassen satijncavia's onderzocht en bij al deze cavia's waren
 
op de röntgenfoto's veranderingen aan het skelet te zien, ookal leken de dieren (nog)
 
volledig gezond.
 
De symptomen openbaren zich meestal als de cavia 1 a 1,5 jaar oud is.
 
Er zijn echter ook satijncavia's die met 6 jaar nog geen zichtbare problemen hebben,
 
of cavia's van 6 maanden die al symptomen hebben.
   
  Symptomen
 
De meeste problemen doen zich voor bij de achterhand, of de kaak/schedel.
 
Dieren met problemen aan de achterhand zullen vaak wat moeilijk lopen, of een
 
huppelende gang hebben.
 
Als ze liggen, doen ze dat op zo'n manier dat de achterpoten ontlast worden.
 
(met de achterpootjes omhoog liggend)
 
Cavia's die vooral problemen hebben in de kaak/schedel zullen moeite hebben met
 
eten.
 
Het kan ook zo zijn dat beide symptomen zich tegelijkertijd voordoen.
 
In het begin merkt men dat de cavia begint af te vallen, ondanks het feit dat ze
 
gewoon eten.
   
 
In een later stadium eten ze meestal alleen nog maar het zachte (groenvoer).
 
De ziekte gaat gepaard met heel veel pijn en is een ware lijdensweg voor de cavia.
 
Als men er zeker van is dat de cavia aan osteodystrofie lijdt en erge symptomen
 
vertoond, is het beter om het diertje te laten inslapen om het verder lijden te
 
besparen. Er bestaat immers geen genezing voor osteodystrofie!
 
In minder ernstige gevallen kan een pijnstiller, zoals Carprofen, enige verlichting
 
bieden.
 
 
Voedingsfouten, lever- en nieraandoeningen en een gebrek aan zonlicht kunnen
 
een oorzaak van osteodystrofie zijn.
 
Bij het onderzoek van de satijncavia's in Berlijn werden deze oorzaken echter
 
uitgesloten.
 
 
Caviarusthuis Knoevel is nog steeds bezig met het onderzoek naar osteodystrofie bij
 
satijncavia's.
 
Naar aanleiding van een artikel over osteodystrofie, dat wij voor een Engelse website
 
hebben geschreven, zal er in Engeland ook een onderzoek worden gestart.
 
 
Voor dierenartsen is het belangrijk om alert te zijn als men een satijncavia in
 
behandeling heeft.
 
Zeker als bovengenoemde symptomen spelen.
 
Een rontgenfoto biedt uitkomst.
 
Hiervoor hoeft de cavia absoluut niet onder narcose.
 
Met name Femur, Tibia, Humerus, Radius/Ulna,
 
het bekken en de schedel zullen veranderingen laten zien op een rontgenfoto.
 
Mocht de uitkomst van de rontgenfoto osteodystrofie aantonen,
 
dan kan het beste gekeken worden naar de ernst van aantasting van het bot.
 
 
Satijncavia's, die nog geen symptomen van osteodystrofie vertonen,
 
kunnen het beste met ongeveer een anderhalf jaar gerontgend worden om te kijken
 
of ze de ziekte hebben.
 
Vaak zie je op de rontgenfoto dan al botveranderingen.
 
 
Caviarusthuis Knoevel is al geruime tijd bezig met het rontgenen van satijncavia's
 
die in de opvang binnen komen.
 
Tot op heden zijn alle cavia's positief bevonden aan osteodystrofie.
 
Zowel gladhaar cavia's, als bijv. ook Us Teddy's.
 
Voor meer informatie kunt u altijd contact opnemen met Knoevel.
 
 
Dit verhaal is geschreven door Knoevel en mag vrij verspreid worden.
 
Voor meer informatie over de Satijnziekte klik op onderstaande banner!